1. Wrzesień 2015 – klasy 1f i 3e: przekład intersemiotyczny wiersza Cypriana Kamila Norwida pt. „W Weronie” i tekstu Andrzeja Mogielnickiego pt. „Wieża Babel”
2. 23 października 2015: VII Festiwal Kultur Regionów Europy Poznań-Konin-Kalisz SERBIA CENTRALNA. Udział uczniów w projekcji filmu pt. „Kręgi” w reż. Srdana Golubovića
[W czasie wojny domowej w Jugosławii trzech żołnierzy serbskich na czele z oficerem Todorem atakuje właściciela kiosku Harisa, Muzułmaninna, któremu skończyły się papierosy. Tłuką szyby w kiosku, wywlekają go i katują na środku rynku. W jego obronie staje serbski żołnierz Marko. Udaje mu się uratować Harisa, ale następnie sam zostaje pobity na śmierć. Po 12 latach Ranko, ojciec Marka, prowadzi budowę cerkwi, kiedy pojawia się Bogdan, syn jednego z zabójców jego syna. W Belgradzie do szpitala trafia Todor, kolejny z zabójców, którego ma operować Nebojša, dawny przyjaciel Marka. Haris, który przeżył, wyemigrował do Niemiec i założył tam rodzinę, próbuje spłacić dług wdzięczności wobec Nady, byłej narzeczonej Marka, prześladowanej przez obecnego męża. Fabuła filmu nawiązuje do wydarzeń z 1993, kiedy to Serb Srđan Aleksić z Trebinja uratował przed śmiercią Muzułmanina Alena Glavovicia.]
3. 29 października 2015 – wybrani uczniowie z kl. 3e, 2f i 1f wzięli udział w warsztatach rysunku z Ewą Ratajczyk
4. 10 listopada uczniowie kl. 1e wzięli udział w „GRZE” ŁUKASZA TRUSEWICZA w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina
Łukasz Trusewicz zaprasza do Gry, której główną oś i ramę tworzyć będzie performatywny obiekt, będący również produktem twórczego recyklingu. Materiał, z którego zbudowana jest performatywna rzeźba prezentowana w ramach Gry, odnosi się również do potencjału i zasobów miejsca, z którym jest związany. Blacha (obiekt, którego rodowód również związany jest z reklamą) pochodzi z rewitalizowanej przestrzeni miejskiej w Poznaniu – modernistycznego budynku byłego coctail-baru, gdzie Trusewicz wraz z osobami skupionymi wokół Galerii Raczej oraz Otwartej Strefy Kultury prowadzi przestrzeń dla działań performatywnych, pracownię oraz miejsce wydarzeń kulturalnych. (czytaj całość)
5. 10 listopada 2015 – Spotkanie z Moniką Frątczak z Fundacji Rozwoju Inicjatyw Kreatywnych (kl. 2 b i 3 e) – warsztaty reportażu (więcej)
6. 12 listopada 2015 – w ramach działań przed V Ogólnopolskim Festiwalem Poetyckim im. Wandy Karczewskiej:
spotkanie z dr. Karolem Samselem – ZSTiE (kl. 2 b i 3 e) – wykład pt. „Literatura w dobie internetu”
oraz Gimnazjum nr 7 – warsztaty pt. „Granice wiersza” (zakończone konkursem literackim dla młodzieży)
7. 13 listopada – uczniowie z klasy 2 a, 2 b, 2 f, 1 f, 3 b wzięli udział w spektaklu One Day in Calisia w ramach V Ogólnopolskiego Festiwalu Poetyckiego im. Wandy Karczewskiej
(o projekcie One Day in Calisia – na stronie calisia.pl)
8. 14 listopada – uczniowie z klas 1f, 2f, 3b, 4c: Sabina Ciesielska, Jan Galuba, Jakub Jędrusiak, Bartosz Krych, Aleksandra Olesińska, Julia Saydak, Anna Śmiłowska, Wiktor Szkudlarek, Aleksandra Tomczak, Jakub Karpiński,
wzięli udział w V Ogólnopolskim Festiwalu Poetyckim im. Wandy Karczewskiej zaprezentowali mini-spektakl pt. „Kamienica” na podst. wierszy Izabeli Fietkiewicz-Paszek i Teresy Rudowicz.
fot. Rafał Babczyński
więcej zdjęć – galeria
9. 14 listopada – w ramach V Ogólnopolskiego Festiwalu Poetyckiego im. Wandy Karczewskiej – mini-wystawa rysunków Joanny Michalskiej (klasa 1 f) w Sali Studio CKiS.
10. Listopad 2015 – praca z książką poetycką Mirki Szychowiak pt. „Gustaw znikąd„
( Za tego typu wierszami się tęskni, czeka na nie, w ich towarzystwie swobodniej się oddycha, beztrosko się przy tym przyznając do swej uczuciowej natury. „Język w tych wierszach oddaje to, co pomyśli głowa, i to, co poczuje serce” – pisał Bohdan Zadura w posłowiu do tomiku „Proszę nie płakać”. I trafił w istotę splątanego związku racjonalności z empatycznością, formy z uczuciem – mocno udzielającym się odbiorcy, wiodącym w tym dochodzeniu do chwilowej prawdy tekstu i zasad stwarzanego przezeń świata. Tu najpierw trzeba się dać ponieść fali, a potem rozglądać za tratwą. – Karol Maliszewski, fragment posłowia)
Gustawem trzeba się dzielić jak opłatkiem. Taka myśl przyszła mi do głowy po przeczytaniu „Gustawa znikąd” Mirki Szychowiak. Postanowiłam zanieść go, jak dobrą nowinę, do szkoły, w której uczę. To szkoła techniczna, a dokładniej Zespół Szkół Techniczno-Elektronicznych. Wcześniej byli już tam ze mną inni poeci: Magda Gałkowska, Izabela Fietkiewicz-Paszek, Genowefa Jakubowska-Fijałkowska, Kalina Kowalska, Beata Patrycja Klary, Joanna Mueller, Marcin Orliński, Teresa Radziewicz, Dorota Ryst, Izabela Wageman i wielu, wielu innych. Mirka Szychowiak także pojawiała się już wcześniej. Do tej pory jednak młodzież pracowała z jednym, konkretnym wierszem. Gustawa poznali w całości. Czytałam go na lekcji. Słuchali, z wiersza na wiersz coraz bardziej skupieni, bardziej uważni. Potem poprosiłam o kilka słów. Wybrane wypowiedzi zamieszczam poniżej. Wszyscy autorzy to uczniowie pierwszych klas. (Aneta Kolańczyk)
11. Bartosz Parczyński z kl. 3 e wziął udział w trzeciej edycji Konkursu pod hasłem Malujemy Gałczyńskiego Towarzystwa Przyjaciół Sopotu oraz Dwumiesięcznika Literackiego TOPOS. Konkurs odbył się w 110. rocznicę urodzin Poety, a jego przedmiotem była plastyczna interpretacja dowolnie wybranego wiersza autorstwa K. I. Gałczyńskiego. Prace wybranych uczestników były eksponowane na wystawie pokonkursowej w galerii sopockiego Dworku Sierakowskich.
Po lekturze wiersza Wisławy Szymborskiej pt. „Terrorysta, on patrzy” – komentarze uczniów:
„Z hukiem walą się dachy
w ciągu kilku sekund
jak domki z kart.
Ubezpieczenie nie pomoże.
Możemy oglądać spektakl
ofiar i sprawców”.
(Nikodem)
„W Paryżu runęło drzewo.
Pamięć, tożsamość,
mają na celu udokumentowanie zjawiska.
Minął już miesiąc.
Ten numer przejdzie do historii”.
(Oskar)
„Zastygł w powietrzu
niby kawałek
spróchniałego drewna.
Śmierć
zostanie do końca końców.
Jest to wszak wypełnienie powołania”
(Joanna)
Strefa procesu historycznego
nie umarła w Państwie Polskim.
i w Europie.
Jest jako ziemia obiecana.
Wschód może budzić niepokój.
Tradycja jest naszą awangardą”.
(Łukasz)
„Cały ten tłum
na chodnikach
na trawnikach
deszcz pada
a więc to już”.
BUM
(Tomasz)
„Przybyłem tu by umrzeć,
nazwijmy to śmiercią
z przyczyn naturalnych.
Bóg mi wybaczy.
To jego fach.
Dla tych, którym się nie poszczęściło
i nie mogli być świadkami egzekucji,
przewidziano broszury
z dokładnym opisem kaźni i rycinami.
Klaszczcie.
Komedia skończona”.
(Adam)